وال مش چیست؟ | راهنمای جامع والمش

وال مش(‏Wall mesh) چیست؟

در جواب سوال وال مش چیست باید گفت وال مش نیز یکی از انواع وال پست‌ها است؛ وال پستی که برای ساخت آن از فایبرگلاس یا فیبر کربن ‏استفاده می‌شود. به طور معمول، برای ساخت وال مش، نوارهای مش از جنس فایبرگلاس یا فیبر کربن را روی دیوار می‌‏گذارند و بعد یک پلاستر معدنی از جنس سیمان یا گچ، روی آن به اجرا در می‌آید. این ترکیب در نهایت یک کامپوزیت سیمانی یا گچی ‏قدرتمند به وجود می‌آورد که توان مقابله با لنگر حاصل از نیروی بیرونی، به خصوص نیروی جانبی زلزله را خواهد داشت. می‌توان گفت ‏که، وال مش، یکی از جدیدترین انواع وال پست است که برای مهار و بالا بردن پایداری دیوارهای غیر سازه‌ای به کار برده می‌‏شود. به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی که دارد، به احتمال زیاد به زودی جای وال پست‌های قدیمی را ‏خواهد گرفت. جالب است بدانید، سیستم وال مش، مزایا و عملکرد آن، به عنوان یک راهکار جایگزین برای وال پست‌های فلزی، آنقدر بین مهندسین، پیمانمکاران، مجریان و کارفرمایان ساخت و ساز، معروف شده است که روزانه مخاطبان زیادی، ” وال مش چیست؟ ” را سرچ و به دنبال شناخت آن هستند. در این مقاله، می‌توانید پاسخ تمامی سوالاتتان را بیابید. پس آن را تا انتها مطالعه کنید.

وال‌مش‌ها  عملکردی مشابه وال پست‌های FRP، دارند. از این رو، برای درک تفاوت‌های وال مش با وال پست‌های سنتی، لازم است تا ابتدا، وال پست را نیز بشناسید. مقاله جامع ” وال پست چیست و از چه اجزایی تشکیل می‌شود؟ ” را مطالعه فرمایید.

وال پست (‏Wall post‏) چیست؟

برای این که بدانید نوین وال پست مش چیست، باید درباره وال پست‌های سنتی نیز اطلاعات به دست آورید. وال پست همان طور ‏که از نام آن بر می‌آید نوعی نگهدارنده دیوار محسوب می‌شود. به کار بردن کلاف‌های فلزی افقی و قائم (وادارها)، همچون نبشی یا قوطی از شیوه‌‏های پرکاربرد برای بالا بردن استحکام دیوارهای غیر سازه‌ای است. در واقع، وادارهای قائم یا افقی که جهت تامین پایداری و یکپارچگی دیوارهای جدا کننده پیرامونی و داخلی، در طول‌های ‏معین دیوار، به کار گرفته می‌شوند، همان وال پست‌های سنتی هستند. ترکیب کلاف‌ یا وادارها با میلگردهای بستر و مصالح جداکننده در وال پست‌های سنتی، با درگیر کردن دیوار و تامین تکیه‌گاه برای آن، به ترتیب حرکت خارج از صفحه دیوار را کنترل و دیوار را در دو جهت قائم و افقی در برابر نیروهای جانبی چون باد و زلزله، مهار می‌کنند. وادارهای فلزی وال پست سنتی. به طور معمول به شکل  یک تیر و ستون طراحی می‌شوند. می‌توان گفت که وال پست‌ها را جهت ‏پیشگیری از آسیب‌های احتمالی زلزله و مشکلاتی که در پی دارد در ساختمان کار می‌گذارند.  ‏

توجه !! با گذر زمان و پیشرفت در مطالعات مهندسی عمران، وال پست‌ها یا همان راهکارهای مهار دیوارهای غیر سازه‌ای، به مرور شکل جدیدی به خود گرفتند. از این رو، انواع جدید وال پست‌ها را با دسته‌بندی نوین وال پست‌ها، معرفی می‌نمایند. وال مش هم یکی از انواع وال پست‌های نوین به شمار می‌رود. در وال‌مش، دیگر خبری از میلگردهای بستر و کلاف یا وادارهای فلزی سنگین وزن با اتصالات سخت نیست. در نوین وال پست مش، وادارها به نفع نوارهای شبکه الیاف قدرتمند مدفون در پلاستر سیمانی یا گچی، که عمدتا از نوع مش فایبرگلاس یا مش فیبر کربن هستند، کنار گذاشته شدند. در وال مش، دیوار غیر سازه‌ای، بافرض خمش یک طرفه، تنها در یک جهت، آن هم در راستای قائم، تقویت می‌شوند.

چرا باید از وال پست یا وال مش در ساختمان استفاده شود؟

پس از زلزله آبان 96 در کرمانشاه، استفاده از وال پست یا وال مش در مهار دیوارهای غیرسازه‌ای انواع ساختمان بتنی و فولادی، بسیار پر اهمیت شد. تا پیش از زلزله‌ کرمانشاه و دیگر زمین لرزه‌های ما قبل سال 96، تصورات دیگری درباره ساختمان‌ها و دیوارهای غیرسازه‌ای آن، بین مهندسین سازه، وجود داشت. تا پیش از این، مهندسان ساختمان، شرط مهم ‏عملکرد مناسب سازه‌ها بتنی و فولادی را حفظ قاب یا اجزای اساسی مثل تیرها، ستون‌ها و سقف‌ها می‌دانستند. آنها فکر می‌کردند، ‏که با تقویت این اجزا می‌توان از خسارت‌های زلزله جلوگیری کرد. در حالی که، مهندسین در حال حاضر به این نتیجه ‏رسیده‌اند که اجزای غیر سازه‌ای ساختمان مانند دیوارهای پارتیشن یا جداکننده هم، می‌تواند تأثیر بسیار زیادی در پیشگیری از خسارت های ‏زلزله داشته باشد. ‏
درست است که اجزای اصلی سازه مانند تیرها، ستون‌ها، دیوارهای برشی یا مهاربندهای جانبی و سقف‌ها، باید در مقابل نیروهای بیرونی یا جانبی مثل زلزله و باد ‏مقاومت داشته باشند. اما تحقیق درباره زلزله‌ها نشان داده است که حتی در مواقعی که سازه محکم بماند و ‏آسیبی به اجزای آن نرسد، عملکرد اجزای غیر سازه‌ای، در پایداری ساختمان و کاهش خسارات، اهمیت دارد. به این معنا که این اجزای غیر سازه‌ای ‏مثل تیغه‌ها، نماها، دیوارهای غیر سازه‌ای پیرامونی، دیوارهی غیرسازه‌ای داخلی و … نیز در معرض خراب شدن ‏هستند. حتی ممکن است صدمات جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشند. محکم بودن میان قاب‌های وال ‏پست از هر نوعی که باشد، در سازه‌ها اهمیت حیاتی دارد. ‏حضور وال پست مش فایبرگلاس نوع AR و یا وال مش فیبر کربن و یا دیگر انواع وال پست‌ها، دیوارها را در برابر آسیب‌های وارده از ارتعاشات، جابه جایی‌ها و ضربات ناشی از نیروی جانبی زلزله، مقاوم می‌سازد. دیوار مجهز به وال پست در حین ارتعاشات، بدون وارد کردن سختی به المان‌های اصلی موجود در قاب،  بدون آنکه از صفحه خارج شود، در جای خود می‌لغزد. 

مزایای وال مش کدام است؟

امروزه، ایجاد سازه‌هایی با استحکام و امنیت بالا، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. از جمله عواملی که بر ایمنی ساختمان‌ها تاثیر مستقیم دارد، مهار لرزه‌ای و تقویت دیوار‌های غیرسازه‌ای می‌باشد. آیا می‌دانید راهکاری نوین و پیشرفته به نام وال مش وجود دارد که این مسئله را با ابتکاری بی‌نظیر حل کرده است؟ والمش، با استفاده از ترکیبی منحصر به فرد از نوار‌های مش فایبرگلاس و پلاستر معدنی، میزان استحکام و ایمنی دیوار‌های غیرسازه‌ای را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد. این راهکار نوآورانه، علاوه بر ایجاد سازه‌های مستحکم و مقاوم در برابر نیرو های زلزله، باعث ساده‌تر شدن فرآیند اجرا و کاهش هزینه‌های عملیاتی نیز می‌شود. با مزایای وال‌مش، تجربه‌ی یک ساختمان ایمن و پایدار را تجربه کنید. سیستم وال مش، یک روش پیشرفته در طراحی سازه ‌های ضد زلزله است. با استفاده از وال پست‌‌ها و عناصر مش فیبری (مانند فیبر کربن یا فایبرگلاس)، ساختمان‌‌ها از انعطاف و مقاومت بیشتری در برابر زلزله، باد و دیگر نیورهای جانبی، برخوردار می‌شوند. این نوع از سیستم مهار دیوارهای غیر سازه‌ای، به دلیل مزایای بسیاری که دارد، جایگاه ویژه‌ای در زمینه سازه‌های ضد زلزله به دست آورده است.

وال مش و کاربرد آن دارای مزایایی است که عبارت اند از : ‏

• استفاده از نوین وال پست مش نسبت به شیوه‌های سنتی مهار دیوارهای غیر سازه‌ای، عملکرد و نتایج مطلوب‌تری در تست‌های لرزه‌ای ساختمان، ارائه می‌کند. ‏
• انتخاب وال مش جهت مهار دیوارهای غیر سازه‌ای در مقایسه با وال پست‌های سنتی، منجر به کاهش 40 تا 60 درصدی هزینه‌ها، می‌شود. ‏
• والمش توری فایبرگلاس یا فیبر کربن، به آسانی، با ابزاری ساده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، اجرا می‌شود. در این نوع از راهکار مهار تیغه‌های پیرامونی و داخلی، همه وادارها و میلگردهای بستر حذف هستند. ‏
• در شیوه مهار لرزه‌ای دیوارها با وال مش، خمش دیوار از نوع یک طرفست. بدیهی است که دیگر نیازی به میگلرد بستر  نخواهد بود. این، علاوه بر کاهش وزن لرزه‌ای ساختمان، در کاهش هزینه‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، بی‌تاثیر نیست.
• با اجرای وال مش، اصطلاحا با یک تیر دو نشان را خواهید زد. این یعنی، علاوه بر مهار لرزه‌ای دیوارها، نازک‌کاری سیمانی یا گچی نیز به تقویت کننده‌های الیافی، مجهز می‌شوند. از این رو، مقاومت به ترک و دیگر آسیب‌های ناشی از جمع شدگی پلاستر یا شرایط مخرب محیطی و جوی، به شدت افزایش می‌یابد.
• وال مش، نیاز به تعمیر و نگهداری دوره‌ای را نیز به شدت کاهش می‌دهد.
• نوین وال پست مش‌ها در مقایسه با مهارهای سنتی (وال پست سنتی)، به شدت سبک وزن‌تر هستند.
• مقاومت کششی شبکه‌های الیاف مورد استفاده در وال پشت مش‌ها، تقریبا 10 برابر بیشتر از فولاد است. این یعنی، آنها در کشش و مقاومت به خمش، به شدت فراتر از وال پست‌های فلزی، عمل می‌کنند.
• وال مش‌ها، همچون وال پست‌های سنتی، دچار زنگ زدگی یا خوردگی نخواهند شد. آنها عمر مفید و مقاومت به فرسودگی بالاتر را ارائه می‌‎کنند.

تفاوت وال مش با وال پست فلزی چیست؟

وال مش و وال پست فلزی، هر دو برای مهار، تقویت و مقاوم سازی دیوارهای پیرامونی و داخلی در سازه‌های بتنی و فولادی، به کار برده می‌شوند. ولی آنها در مصالح تشکیل دهنده، ‏شیوه اجرا، عملکرد و همچنین ویژگی با هم تفاوت‌هایی دارند. به طور کلی، وال پست‌های نوین یا وال‌مش‌ها، به مراتب راحت‌تر از وال پست‌های سنتی یا همان فلزی، اجرا می‌شوند. علاوه بر این، وال پست‌های فلزی، وزن سازه را افزایش و رفتار لرزه‌ایی سازه را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند. اما در مقابل، وال مش‌ها، از متریال سبک وزن تشکیل شده‌اند که مقاومت و عملکرد لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ایی را بدون تغییر وزن سازه، بهبود می‌بخشند. وال مش‌ها، چه از نظر عملکرد و چه از نظر زمان اجرا و چه از نظر اقتصادی به مراتب مقرون به صرفه‌تر از وال پست‌های سنتی هستند.

یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های وال پست سنتی با والمش، فرضیات طراحی آن است. در وال پست سنتی، دیوارهای غیرسازه‌ای ساختمان، برای تحمل خمش در دو محور افقی و قائم، طراحی می‌شود. از این رو، در وال پست‌های فلزی، علاوه بر وادارهای فلزی قائم که به منظور افزایش ظرفیت خمشی دیوار در راستای قائم، به کار گرفته می‌شود، میلگردهای بستر نیز به منظور افزایش ظرفیت دیوار در برابر خمش‌ افقی، استفاده می‌شود. در سیستم والمش، اینطور نیست. در وال پست مش، خمش دیوار یک طرفه و تنها در جهت قائم، فرض می‌شود. از این رو، با انتخاب وال مش جهت مهار دیوارهای غیرسازه‌ای در ساختمان، کافیست تا نوارهای شبکه الیاف (مش فایبرگلاس یا مش فیبر کربن) به طور قائم و در امتداد هم، در فواصل مشخص، در دیوارها اجرا شوند.

مزیت‌های مکانیکی متریال تشکیل دهنده سیستم وال مش، سبب افزایش ظرفیت خمشی دیوار در راستای قائم می‌شود. از این رو، طبق ضابطه 714، با انتخاب وال مش به عنوان سیستم مهار کننده دیوارهای غیرسازه‌ای، دیگر نیازی به توزیع بار عمود بر صفحه در دو راستای قائم و افقی مثل وال پست‌های فلزی نیست. به علاوه، این افزایش قدرت دیوار در برابر خمش، نیاز به استفاده از وال پست یا مهارها (ناودانی یا نبشی‌های کنترل کننده حرکت خارج از صفحه) در مجاورت ستون‌ها را کاملا برطرف نموده. بدیهی است که این همه مزیت استفاده از سیستم وال مش، آن را به عنوان جایگزینی نوین، برتر با عملکردی هدفمند، تبدیل می‌نماید.

خطاهای اجرایی در سیستم وال مش، به شدت پایین‌تر از وال پست‌های فلزی است. وال مش، بر خلاف وال پست‌های فلزی که در زمان اجرا، به دقت بالا و نیروی کار مهار نیاز دارند، می‌تواند با ساده‌ترین ابزار موجود در هر کارگاه ساختمانی و به کمک نیروی کار نیمه ماهر، به بهترین حالت ممکن اجرا شود. چرا که وال مش، همچون وال پست‌های فلزی، از قطعات فلزی با اتصالات پیچیده (اتصالات جوشی، پیچی و…) بهره نمی‌برند. وال مش را کافیست تا طبق دستورالعمل‌های مندرج در نشریات و استانداردهای موجود اجرا کنید. پیوست ششم استاندارد 2800 (ویرایش چهارم)، نشریه 819 مرکز تحقیقات، نشریه 729 و نشریه 714 را می‌توان به عنوان مهم‌ترین منابع نکات اجرای والمش، معرفی نمود.

نکته بسیار مهم !! توجه داشته باشید که مزیت‌ها و معایب هر راهکار، نشان دهنده بی مصرف نشان دادن آن یا برتر بودن نیست. بلکه، بحث در انتخاب است. گاه، موقعیت و شرایط یک پروژه، می‌تواند با ویژگی‌های وال پست‌های فلزی، منطبق‌تر باشد. برای مثال، ممکن است پیاده سازی ‏وال پست‌های فلزی در سازه‌های اسکلت فلزی، به دلیل فراهم بودن استفاده از اتصالات جوشی، برای بسیاری از پیمانکاران و مجریان ساخت و ساز، راحت باشد. زیرا در چنین پروژه‌هایی، هم نیروی کار و هم ابزار لازم برای اجرای وال پست‌های فلزی موجود است. اما اگر همان مجریان ساختمانی با مزایای وال مش، به خصوص هزینه بسیار مقرون به صرفه‌تر آن نسبت به وال پست‌های فلزی آشنا باشند، مطمئنا ترجیح می‌دهند تا از یک سیستم مهار لرزه‌ای دیوار با عملکرد عالی و در عین حال، ارزان‌تر از اجرای وال پست‌های فلزی، حتی در ساختمان‌های فلزی نیز استفاده کنند.

حذف وال پست فلزی در ساختمان و جایگزینی با سیستم وال مش

حذف وال پست فلزی در ساختمان و جایگزینی آن با سیستم والمش به علت بیش از حد بودن مزایای وال‌مش، گزینه‌ای بسیار مناسب می‌باشد. مهمترین دلایلی که منجر به جایگزینی وال پست فلزی با این راهکار نوین می‌شوند عبارتند از:

• انعطاف پذیری بیشتر: این سیستم‌ها نسبت به وال پست فلزی انعطاف پذیری بیشتری دارند. این به معنای قابلیت انطباق آن‌ها با حرکات و تغییرات سازه است. این امر در مواجهه با نیروهای زلزله و حرکات دیوارها بسیار مهم می‌باشد.
• مقاومت بالا: مقاومت بسیار زیادی دارد. با توجه به ساختار متشکل از پارچه یا شبکه فولادی و مواد کامپوزیتی مانند سیمان مسلح، توانایی مهار و مقاومت در برابر نیرو های خارجی مخرب را دارا می‌باشد.
• کاهش هزینه: اجرای سیستم وال مش به طور کلی مقرون به صرفه ‌تر از وال پست فلزی است. حذف وادار های فلزی، میلگردهای بستر و هزینه‌های مربوط به آن‌ها، باعث کاهش هزینه‌های نهایی می‌شود.
• سهولت در نصب: نصب آن‌ها نسبت به نصب وال پست فلزی به سادگی و بدون نیاز به نیروی متخصص و ماهر انجام می‌شود. این موضوع باعث کاهش هزینه نصب و زمان اجرا می‌‌شود.
• دوام و عمر طولانی: نیاز به تعویض و تعمیرات کمتری نسبت به وال پست فلزی دارد. به دلیل مقاومت بالا و عدم ایجاد فرسایش و آسیب در مدت زمان طولانی، عمر مفید آن بسیار بیشتر است.

با توجه به مزایای وال مش، جایگزینی وال پست فلزی با این سیستم پیشرفته به عنوان روشی مقرون به صرفه و کارآمد در ساختمان ‌ها در نظر گرفته می‌شود.

وال مش در آیین‌نامه‌ها و استانداردهای ساختمانی داخلی و خارجی

استفاده از سیستم وال مش به عنوان یکی از راهکارها یا روش‌های موثر برای مهار دیوارهای غیرباربر (تیغه‌ها یا دیوارهای ‏داخلی و پیرامونی ساختمان) در برابر نیروی زلزله و ارتعاشات و ضربات ناشی از آن، در آیین‌نامه‌های مختلف ساختمانی ‏مورد توجه قرار گرفته است. باید بدانید که وال مش سیستمی الهام گرفته از ‏FRCM‏ یا ملات سیمانی مصلح شده با الیاف ‏است. در ایران، سه مرجع اصلی که ضوابط طراحی وال مش و قوانین اجرای وال مش را به صورت جامع پوشش می‌دهند، ‏عبارتند از :‏

پیوست ششم استاندارد 2800 | دستورالعمل اجرای وال مش (انتشار در سال 1396)‏

پیوست ششم استاندارد 2800، به بررسی آسیب‌پذیری اعضای غیرسازه‌ای، مانند دیوارهای داخلی و پیرامونی در برابر زلزله ‏و ارتعاشات و ضربات ناشی از آن پرداخته و نقش دیوارهای غیرسازه‌ای در ایمنی ساختمان‌ها را در حین زلزله، مورد توجه ‏قرار می‌دهد. با توجه به خسارت‌های جانی و مالی فراوان ناشی از زلزله آبان 96 کرمانشاه ایران، مرکز تحقیقات راه، مسکن ‏و شهرسازی اقدام به تدوین این پیوست با عنوان “طراحی لرزه‌ای اجزای غیرسازه‌ای” کرده است. وال مش یکی از ‏روش‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای است که پیوست ششم استاندارد 2800، به‌طور ویژه به فرضیات طراحی وال مش، ‏ضوابط مصالح مورد استفاده و نحوه اجرای صحیح وال مش، می‌پردازد. این پیوست به مهندسان و طراحان کمک می‌کند تا ‏با رعایت استانداردهای تعیین شده، دیوارهای غیرسازه‌ای را به گونه‌ای با سیستم وال مش مهار کنند تا در برابر نیروهای ‏جانبی نظیر نیروی مخرب زلزله و باد، دیوارها پایدار باشند. پیوست ششم استاندارد 2800، اولین آیین نامه‌ای است که ‏بحث مهار اجزای غیر سازه‌ای را بیان و انواع راهکارها نظیر والپست‌های فلزی و وال مش را در ویرایش‌های جدیدش، ارائه ‏کرده است، از این رو تا قبل از روی کار آمدن دستورالعمل اجرای وال مش در شهریور 1403، یکی از اصلی‌ترین ‏آیین‌نامه‌های طراحی وال مش، پیوست ششم استاندارد 2800 ویرایش چهارم بوده است.‏

ضابطه 819 | دستورالعمل طراحی و محاسبه وال مش (انتشار در سال 1397)‏

هدف اصلی این دستورالعمل ارائه روش محاسبه، طراحی و جزئیات و نقشه های اجرایی برای دیوارهای خارجی و پارتیشن ‏های داخلی در ساختمان‌ها است. مهندسان طراح با استناد به این نشریه، می‌تواتند با توجه به موقعیت قرارگیری ساختمان ‏در سطح کشور و با استفاده از مبحث ششم مقررات ملی، شتاب پایه و سرعت مبنای طرح را برای ساختمان مورد نظر ‏تعیین کنند. سپس با توجه به جنس دیوار، ضخامت دیوار، طول دیوار، ارتفاع آزاد دیوار، موقعیت دیوار، ارتفاع ساختمان، ‏تعداد طبقات ساختمان، طبقه هدف و…، نیروهای جانبی باد و زلزله را محاسبه و ظرفیت تقاضای خمشی و مقاوت اسمی ‏‏(ظرفیت خمشی طراحی) را بر اساس آن تعیین کنند. نشریه 819 با عنوان “راهنمای طراحی سازه‌ای و جزئیات اجرایی ‏دیوارهای غیرسازه‌ای” منحصرا به محاسبه، طراحی و نقشه‌های اجرایی وال مش و وال پست‌های فلزی (روش قدیمی مهار ‏دیوارهای غیرسازه‌ای) پرداخته است. نشریه 819 از سوی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، جهت تکمیل ضوابط ‏مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، چندی پس از پیوست ششم استاندارد 2800 انتشار یافت. نشریه 819 همچون پیوست ششم ‏استاندارد 2800، چالش و ابهامات زیادی را در بحث سیستم وال مش شامل می‌شد، همین ابهامات بودند که مرکز ‏تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی را ملزم به انتشار دستورالعمل تخصصی‌تر برای وال مش نمود. سیستم وال مش و مزایای ‏منحصر به فردش، نیازمند دستورالعملی ویژه برای طراحی و محاسبه، استانداردهای کیفی و کمی متریال تشکیل دهنده ‏وال مش و اجرای اصولی آن بود. خوشبختانه، مرکز تحقیقات با اعلام ممنوعیت موقت وال مش، در مدتی کوتاه (تقریبا 9 ‏ماه)، دستورالعملی ویژه و مختص برای اجرای صحیح وال مش را با خبر رفع ممنوعیت وال مش، در شهریور ماه سال ‏‏1403، ارائه نمود. تا قبل از این دستورالعمل، نشریه 819 به عنوان معتبرترین منبع برای طراحی، محاسبه و ارائه ‏دیتایل‌های اجرای وال مش، مستند بود. ‏

نشریه 714 | راهنمای طراحی و اجرای وال مش (بازنگری در تابستان 1401)‏

نشریه 714، تحت عنوان “دستورالعمل طراحی سازه‌ای و الزامات و ضوابط عملکردی و اجرایی نمای خارجی ساختمان‌ها”، ‏به منظور تأمین ایمنی و آسایش ساکنان در طراحی و اجرای نماهای ساختمانی تدوین شده است. این نشریه بر اهمیت ‏حفظ پایداری اجزاء و اتصالات نمای ساختمان در برابر بارهای مختلف، از جمله بارهای لرزه‌ای، باد و سایر عوامل محیطی ‏تأکید دارد. به‌ویژه در فصل دوازدهم این نشریه، که به “ضوابط طرح و اجرای دیوارهای ساختمانی” اختصاص یافته، به ‏مسلح کردن دیوارها با استفاده از شبکه‌های الیاف، یا همان وال مش، پرداخته شده است. در این فصل، ضوابط و قوانین ‏طراحی وال مش به‌طور جامع بررسی می‌شود و همچنین به استانداردهای مصالح تشکیل‌دهنده وال مش و محدودیت‌ها، ‏ضوابط و مقررات اجرای وال مش به‌منظور راهنمایی برای مهندسین و پیمانکاران، می‌پردازد. هدف از نشریه 714، ارائه ‏دستورالعمل‌های شفاف و کارآمد برای بهینه‌سازی استفاده از وال مش در پروژه‌های ساختمانی است. نسخه اولیه این ‏دستورالعمل در سال 1395 منتشر شد و به دلیل ضرورت به‌روزرسانی و بهبود مستمر، ویرایش اول آن با توجه به تجربیات ‏و نظرات کارشناسان و ذینفعان بازنگری شده است. اما نشریه 714 همچون نشریه 819 و پیوست ششم استاندارد 2800، ‏به خوبی نتوانست تا به طور ویژه و همه جانبه به این نوین سیستم یعنی وال مش جهت مهار دیوارهای غیرسازه‌ای ‏پیرامونی و داخلی ساختمان، بپردازد. با توجه به مزایای قابل توجه وال مش و نتایج مثبت ناشی از استفاده از آن، وجود ‏یک دستورالعمل تخصصی برای اجرای صحیح این سیستم در پروژه‌های ساختمانی ضروری به نظر می‌رسید. به همین ‏دلیل، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با انتشار دستورالعملی خاص تحت عنوان “دستورالعمل طراحی و اجرای ‏ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی”، استفاده و طراحی وال مش را تنها با استناد به ضوابط ‏این آیین‌نامه مجاز اعلام کرد. این اقدام به مهندسین طراح و ناظران پروژه کمک می‌کند تا با اطمینان بیشتری از وال مش ‏در طراحی و اجرا بهره‌برداری کنند.‏

دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی | شهریورماه 1403‏

پس از مرور پیوست ششم استاندارد 2800، نشریه 819 و نشریه 714، ضرورت تدوین نشریه وال مش به عنوان یک ‏مرجع مستقل همچنان احساس می‌شد. این نیاز به‌ویژه با توجه به چالش‌هایی که در نحوه اجرای دقیق سیستم وال مش ‏وجود داشت، از جمله اجرای وال مش در دیوارهای مشرف به همسایه و دیگر چالش‌های اجرایی در ساختمان‌های متنوع، ‏بیشتر نمایان شد. همچنین، برخی مجریان سودجو از مش‌های الیافی بی‌کیفیت در اجرای وال مش، استفاده می‌کردند و ‏مهندسین طراح نیز به‌خوبی ضوابط طراحی وال مش را نمی‌شناختند. همین مسائل منجر به ممنوعیت موقت استفاده از ‏وال مش توسط مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی شد. پس از این تصمیم و با توجه به نیاز به ایجاد استانداردها، مرکز ‏تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، با تدوین دستورالعملی جامع تحت عنوان “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح ‏شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” در شهریور ماه سال 1403 به این ابهامات پاسخ داد. این نشریه به‌طور ‏دقیق نحوه طراحی، اجرا و کنترل کیفیت سیستم وال مش در دیوارهای خارجی، داخلی، جانپناه‌ها و دیوارهای بالکن ‏ساخته‌شده از مصالح بنایی بلوکی را تشریح کرده و تأکید دارد که از این پس، تمامی مراحل وال مش از طراحی تا اجرا، ‏باید بر اساس ضوابط این دستورالعمل وال مش انجام شود. همچنین، استفاده از هر نوع طراحی و جزئیات اجرایی که کاملاً ‏با این ضوابط مطابقت نداشته باشد، ممنوع است و آزمایشات کنترل کیفیت مش الیاف تنها براساس ضوابط این ‏دستورالعمل قابل پذیرش بوده و استفاده از مش الیاف فاقد گواهینامه فنی مرکز تحقیقات برای مسلح‌سازی دیوارها با ‏سیستم وال مش مجاز نیست. با این اقدام، امید است که کیفیت و ایمنی ساخت‌وسازها به‌طور چشمگیری افزایش یابد و ‏استفاده از وال مش به عنوان یک راهکار مطمئن و کارآمد در صنعت ساختمان‌سازی گسترش یابد.‏

سیستم وال مش مورد تایید سازمان نظام مهندسی و آیین نامه 2800

در پیوست ششم آیین‌ نامه طراحی ساختمان‌‌ها در برابر زلزله (استاندارد 2800)، برای مهار دیوارهای غیر سازه‌ای، روش‌های متعددی پیشنهاد شده است. علاوه بر روش‌های سنتی مانند وال پست و میلگرد بستر، استفاده از روش‌های نوین و مدرن نیز توسط این استاندارد تایید شده است. یکی از متمایزترین روش‌های تایید شده، استفاده از شبکه الیاف یا فناوری FRCM است. وال مش، یک رویکرد متناسب با استاندارد 2800 برای مهار دیوارهای غیر سازه‌ای با استفاده از تکنولوژی FRCM است. با تکیه بر این استاندارد و استفاده از ضوابط و مقررات مندرج در نشریه 819 مقررات ملی و کنترل ساختمان، والمش را طراحی و ارائه می‌کنند. شرکت‌های تولید کننده وال مش با ارائه محصولات با کیفیت، آزمایش‌های دوره‌ای را بر روی اجزای مختلف وال مش، به ویژه مش فایبرگلاس، در آزمایشگاه‌‌های معتبر مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی و دیگر آزمایشگاه‌های معتبر، انجام می‌دهند. با توجه به این نکات، می‌‌توان گفت وال مش، تاییدیه استانداردها و آیین‌نامه‌های جاری کشور را دریافت کرده است. همچنین با انجام آزمایش‌‌های دوره‌ای، الزامات اشاره شده در مقررات مذکور در این سیستم به خوبی رعایت می‌شود.

کاهش 30 تا 50 درصدی هزینه اجرای وال پست با سیستم وال مش

استفاده از سیستم وال مش نسبت به سیستم وال پست می‌تواند حداقل 30 درصد از هزینه‌های اجرایی را کاهش دهد. این کاهش هزینه به دلیل چندین عامل زیر ایجاد می‌شود.

• قیمت مصالح در سیستم وال مش ارزان‌تر است. استفاده از نوارهای والمش (مش فایبرگلاس)، پلاستر پایه گچی یا سیمانی این سیستم ها، چسب اپوکسی سازه‌ای و نبشی گالوانیزه در آن ها قیمت ارزان‌تری نسبت به نبشی، ناودانی، قوطی، مقطع H، میلگرد بستر، ضدزنگ، پلیت، بولت و چسب کاشت در بتن در سیستم وال پست دارد.
• هزینه دستمزد اجرا در سیستم وال مش نسبت به سیستم وال پست کمتر است. نصب شبکه الیاف شیشه (مش فایبرگلاس) و اجرای لایه پلاستر در وال مش ساده تر و سریعتر می‌باشد. همچنین این سیستم از اجرای ساده‌تری برخوردار است. این امر باعث می‌شود که دستمزد اجرا در والمش کمتر از دستمزد اجرا در سیستم وال پست باشد. چرا که اجرای وال پست‌های سنتی، مراحل نصب بیشتری اعم از نصب پلیت روی تیر و دال بتنی، ساخت قطعات با استفاده از مقاطع فولادی، اجرای لایه ضد زنگ روی قطعات و غیره را در بر می ‌گیرد.

با توجه به این دو عامل، استفاده از سیستم وال مش در پروژه‌‌ها می‌تواند هزینه‌ های اجرایی را بیم 30 تا 50 درصد کاهش دهد. البته این میزان کاهش هزینه بستگی به ویژگی‌‌های فنی هر پروژه دارد، اما به طور میانگین، این تفاوت قابل مشاهده است.

سرعت اجرا و پیاده سازی بالای وال مش در مقایسه با وال پست فلزی

سرعت بالای  اجرا و پیاده‌‌سازی سیستم وال مش در مقایسه با وال پست فلزی یکی از ویژگی ‌های مهم آن است. این ویژگی باعث می‌شود وال مش به عنوان یک روش نوین و مدرن جهت مهار اجزای غیر سازه‌ای (دیوارهای داخلی و پیرامونی) در صنعت ساختمان، شناخته شود. در وال پست فلزی، مراحل اجرای بیشتری نسبت به وال مش وجود دارد. این مراحل شامل نصب پلیت روی تیر و دال بتنی، ساخت قطعات مورد نیاز با استفاده از مقاطع فولادی، اجرای لایه ضد زنگ روی قطعات، جوشکاری، اجرای میلگرد بستر به هنگام دیوارچینی و سایر مراحل می‌‌شود. بدیهی است که هر یک از مراحل اجرای وال پست سنتی، زمان و تجهیزات خاص خود را می‌طلبد، پس نسبت به سیستم نوین وال پست مش که مراحل اجرای کمتر و بی‌ دردسرتری دارد، به زمانی بیشتر برای اجرا، نیاز است. سیستم وال‌مش با نصب سریع و آسان شبکه الیاف شیشه (توری فایبرگلاس نوع E-Glass یا مش فایبرگلاس نوع AR) و اجرای لایه پلاستر، به زمان کمتری برای اجرا نیاز دارد. همچنین به مهارت و تجربه خاصی برای اجرای وال مش احتیاجی نخواهید داشت. با یک آموزش ساده و یک اکیپ اجرایی نیمه‌ ماهر قادر به اجرای آن هستید. قابلیت اجرا سریع وال مش، می‌تواند زمان مورد نیاز برای تکمیل پروژه را به طور قابل توجهی کاهش دهد. بنابراین، با انتخاب این سیستم به جای وال پست فلزی، می‌توان زمان اجرا را به طور قابل توجهی کنترل نمود. این، بهره‌برداری از نیروهای کار پروژه ساخت و ساز را نیز افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث کاهش هزینه‌های مرتبط با نیروی انسانی، تجهیزات و سایر عوامل شود. 

حذف میلگرد بستر در سیستم وال مش

در سیستم والمش، با توجه به در نظر گرفتن خمش یک طرفه دیوار، استفاده از میلگرد بستر به عنوان عنصر تقویت‌کننده حذف شده است. به جای آن، توری یا مش فایبرگلاس به همراه پلاستر گچی یا پلاستر سیمانی استفاده می‌شود. این سیستم از ترک خوردگی‌های عمیق یا فرو ریختن دیوار هنگام زلزله جلوگیری می‌کند. در نتیجه به اسکلت و فرم اصلی دیوار قدرت و استحکام می‌بخشد. با استفاده از این سیستم، نیرو های وارد شده بر دیوار به توری یا مش فایبرگلاس منتقل می‌گردند. این نیروها به ساختار اصلی دیوار انتقال یافته و توزیع می‌‌شوند. به این ترتیب، دیوار مقاومت لازم را در برابر نیرو های خارجی مانند زلزله و بارهای عمودی دارد. حذف میلگرد بستر در سیستم وال مش سبب کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت اجرا می‌‌شود. نصب وال مش به سادگی و در کمترین زمان ممکن انجام می‌‌شود و نیازی به تخصص و تبحر خاصی برای اجرا ندارد. همچنین، وزن سبک وال‌مش و عدم افزودن به بار لرزه‌ای ساختمان، عملیات حمل و نقل و نگهداری آن را آسان می‌کند.

حذف وادارهای قائم و تیرک‌های افقی در سیستم وال مش

در سیستم وال مش، وادارهای قائم (عمودی) و تیرک‌های افقی حذف می‌شوند. این به این معنی است که برای مهار لرزه‌ای دیوارهای غیر سازه‌ای، دیگر نیازی به استفاده از کلاف یا وادارهای قائم و تیرک‌های افقی  سنگین وزن با نصب پیچیده نیست. با انتخاب سیستم وال مش، به عنوان یک جایگزین عالی برای وال پست فلزی، تمامی عملیات‌های مرتبط با اجرای سخت آن‌ها از بین می‌رود. در سیستم وال پست مش، نوارهای توری یا مش فایبرگلاس در راستای قائم، به عنوان جایگزین وادارهای قائم، به سادگی روی دیوار نصب می‌شود. توری مش فایبرگلاس مورد استفاده در وال پست مش، از دسته شبکه‌های الیافی است که تحمل به کشش و مقاومت به مراتب بیشتر از فولاد را ارائه می‌دهد. در وال مش، دیگر اتصالات جوشی یا پیچی و استفاده از ابزار پیچیده برای نصب وادارهای فلزی، منجر بر افزایش زمان اجرا و همچنین هزینه‌ها نخواهد شد. تنها کافیست تا پس از قرار دادن نوارهای شبکه الیاف بر روی دیوار، آنها را در ماتریسی از جنس پلاستر گچی یا پلاستر سیمانی مدفون نمایید تا پس از گیرش نهایی آن، دیوار برای مقالبه با نیروهای جانبی، آماده شود. با این تفاصیل، می‌توان ادعا نمود که حذف وادارهای قائم و تیرک‌های فلزی افقی از این سیستم، باعث ساده‌تر شدن فرآیند ساخت و پیاده ‌سازی می‌شود. همچنین، با حذف این عناصر، هزینه‌‌های مصالح و زمان اجرا نیز به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. بنابراین، سیستم وال مش با حذف وادار‌های قائم و تیرک‌های افقی، یک راهکار ساده، سریع و مقرون به صرفه را برای مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، ارائه می‌دهد. به علاوه، با انتخاب سیستم وال مش به عنوان راهکار مهار لرزه‌تی دیوارهای غیرسازه‌ای، دیگر محدودیتی برا طول دیوار، نخواهید داشت. با والمش، دیوار با هر طولی، می‌تواند در حین ارتعاشات زلزله، در جای خود بلغزد، بدون آنکه آسیب ببیند یا به سمت خارج از صفحه حرکت کند.

عدم نیاز به نیروی ماهر جهت اجرای وال مش

یکی از ویژگی‌های مهم سیستم وال مش این است که برای اجرای آن نیازی به نیروی ماهر و متخصص نمی‌باشد. با استفاده از یک اکیپ اجرایی نیمه ‌ماهر و با یک آموزش ساده، قادر خواهید بود وال مش را به روش صحیح نصب کنید. نصب ناودانی یا نبشی‌های کنترل کننده حرکت خارج از صفحه دیوار در زیر تیر یا سقف و در صورت لزوم در کف، جانمایی مصالح جداکننده دیوار از قاب ساختمان (یونولیت، پشم سنگ و…)، نصب موقت توری یا مش فایبرگلاس روی دیوار و تثبیت آن با اعمال لایه‌‌ای از پلاستر گچی یا پلاستر سیمانی، کلیات مراحل مهار دیوارهای غیرسازه‌ای با سیستم نوین وال پست مش هستند. هیچ یک از این فرآیندها، نیاز به تجربه و مهارت خاصی ندارد و تنها با آموزش‌‌های ساده و با استفاده از ابزاری که در هر کارگاه ساختمانی وجود دارد، می‌توانید وال مش را به طور صحیح اجرا نمایید. از این رو، می‌توان گفت که والمش به عنوان یک راهکار سازه‌ای ساده و آسان قابل اجرا می‌باشد و نیازی به نیروی با تجربه و متخصص ندارد. این ویژگی باعث می‌شود که هزینه نیروی کار در اجرای وال‌مش نسبت به روش‌های پیچیده‌تر مهار لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای مثل وال پست‌های سنتی، کاهش می‌یابد و همچنین زمان اجرا به طور قابل توجه ‌ای کم می‌شود.

امکان اجرای سیستم وال مش در ساختمان‌های بدون وال پست و بنایی

با توجه به اینکه از سال 96 به بعد بود که استفاده از سیستم‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر نیروی جانبی مثل باد و زلزله، الزامی شد، از این رو، دیوارهای غیرسازه‌ای (دیوارهای پیرامونی و داخلی) بسیاری از ساختمان‌های موجود در سطح کشور که ساخت آن‌ها به به سال‌های قبل از 1396 برمی‌گردد، به هیچگونه مهارکننده‌ای، مجهز نیستند. این بسیار نگران کننده است. چرا که، اجرای سیستم وال پست یا وال مش مستقیما بر ایمنی ساکنین و پایداری سازه این ساختمان‌ها، در حین زلزله، بسیار تاثیر گذار است. یکی از مزایا و یا بهتر است بگوییم قابلیت‌های سیستم نوین وال پست مش، قابلیت اجرا در ساختمان‌های موجود بدون وال پست و ساختمان‌های مصالح بنایی است. نوین وال پست مش، بر خلاف وال پست‌های فلزی، می‌توانند بعد از دیوار چینی نیز اجرا شوند. از این رو، می‌توان از آن، در مهار و پایدارسازی انواع دیوارهای ساختمان‌های مصالح بنایی و ساختمان‌های موجود بدون وال پست در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله، استفاده نمود. به طور کلی، استفاده از وال پست مش فایبرگلاس یا فیبر کربن و سایر وال پست‌‌ها، باعث می‌شود که دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر ارتعاشات و جابجایی‌های جانبی زلزله مقاوم باشند. در زمان وقوع زلزله، دیوارهایی که با وال پست مجهز شده‌اند، بدون ایجاد سختی در عناصر اصلی ساختمانی، در محل خود لغزش می‌کنند و از موقعیت اصلی خود خارج نمی‌شوند. این ویژگی باعث کاهش تاثیرات زلزله بر ساختمان می‌شود و امکان حفظ سلامت و کاهش خسارت‌‌ها را نیز فراهم می‌کند. جالب است بدانید، با اجرای وال مش در دیوارهای غیرسازه‌ای بدون وال پست یا دیوارهای ساختمان‌ مصالح بنایی، دیوارهای داخلی و پیرامونی موجود در ساختمان، علاوه بر تقویت پایداری در برابر نیروهای جانبی، بازسازی و ترمیم نیز خواهند شد. در واقع، می‌توان گفت که دیوارهای غیرسازه‌ای پس از تقویت یا مهار شدن، برای سالیان سال، احیا می‌شوند. برای اجرای صحیح و بهینه این سیستم، بهتر است با مهندسان متخصص در زمینه طراحی و اجرای انواع وال پست، مشورت کنید. کارشناسان ما در شرکت مقاوم‌سازی تکنوپل، آماده ارائه مشاوره به شما در حوزه مهار دیوارهای غیرسازه‌ای با وال‌مش و دیگر انواع راهکارهای مقاوم‌سازی هستند. برای ارتباط با ما، به صفحه تماس با در  وب سایت رسمی تکنوپل، مراجعه نمایید.

مش فایبرگلاس چیست؟

وال مش، عمدتا  از جنس شبکه الیاف فایبرگلاس (الیاف شیشه) است. مش فایبرگلاس یکی از مواد مدرن از دسته انواع مش‌های FRP است که به منظور مسلح کردن و یا تقویت انواع اعضای سازه‌ای یا انواع اعضای غیرسازهای اعم از دیوارها یا تیغه‌های جداکننده داخلی و پیرامونی، استفاده می‌شود. شبکه فایبرگلاس را توری فایبر گلاس نیز می‌نامند. شبکه، مش یا توری، به ساختار تاری و پودی این نوع پارچه الیافی اشاره می‌کند. طبق ضوابط اجرای وال مش (نشریه 714، پیوست ششم استاندارد 2800 و… )، تار‌ها و پودها در مش فایبرگلاس قابل استفاده در نوین وال پست مش، باید حداقل 5 میلی‌متر و حداکثر 10 میلی‌متر، از هم فاصله داشته باشند. به علاوه، در شرایط استفاده از ماتریس سیمانی به عنوان تثبیت کننده شبکه الیاف در سطح دیوار، تنها به استفاده از مش فایبرگلاس نوع AR که برای مقاومت در برابر شرایط قلیایی ماتریس سیمانی، طراحی شده است، مجاز هستید. اما در شرایطی که پلاستر گچی را برای تثبیت نوارهای وال‌مش در سطح دیوار، انتخاب کرده باشید، استفاده از توری فایبرگلاس نوع E-Glass که نمونه‌ای معمولی از شبکه‌های الیاف شیشه است، محدودیتی ندارد. از طرفی، مش فایبرگلاس مورد استفاده در والمش، باید حداقل از تنش تسلیم 1000 مگاپاسکال و بالا‌تر، بهره ببرد. در واقع می‌توان گفت که مش فایبرگلاس یا همان الیاف شیشه، کامپوزیتی از ترکیب الیاف شیشه با مواد پایه پلیمری است که با الگوی توری مانند بافته شده است. الیاف شیشه در مش فایبرگلاس، نقش تقویت کننده مواد پلیمری را دارد. این خواص ذاتی الیاف شیشه است که سبب شده تا مش فایبرگلاس، مشخصات مکانیکی منحصر به فرد و بالاتر از ویژگی‌های فولاد را ارائه دهد. توری ‏فایبرگلاس ماندگاری بالایی دارد و به راحتی فرسوده نمی‌شود. این ماده نه تنها استحکام بلکه مقاومت کششی، ‏فشاری و خمشی را نیز افزایش می‌دهد. مش فایبرگلاس، به شدت انعطاف پذیر است. پس می‌تواند به آسانی کنج‌های خارج از دسترس یا قسمت‌هایی از دیوار با هندسه نامنظم را پوشاند. ‏این ویژگی‌ها موجب شده است تا مش فایبرگلاس، با ویژگی تطبیق پذیری بالا نیز شناخته شود.

پلاستر ویژه وال مش چیست؟

از اساسی‌ترین اجزای تشکیل دهنده وال مش، می‌توان به شبکه‌های الیافی و پلاستر‌های گچی یا سیمانی، اشاره نمود. پلاستر سیمانی وال مش، از نرکیب پودر سیمان پرتلند، سنگدانه‌های ریز و همچنین پلیمرها به نسبتی ‏که از قبل تعیین شده، تشکیل می‌شوند. پلاستر گچی نیز همچون پلاستر سیمانی، از ترکیب پودری گچ و سنگدانه‌های ریز تشکیل می‌شوند. پلاسترهای وال‌مش، عمدتا به شکل مخلوط‌های از پیش آماده و بسته‌بندی شده در کیسه‌های مقاوم به رطوبت، در بازار موجود هستند. نشریه 714 اشاره می‌کند که در وجه خارجی دیوارهای پیرامونی که در معرض مستقیم شرایط جوی هستند، از پلاستر سیمانی استفاده شود. از طرفی، در وجه داخلی دیوارهای غیرسازه‌ای که مستقیما با شرایط آب و هوا در تماس نیستد، می‌توان از پلاستر گچی به منظور اجرای وال مش، استفاده نمود. بدیهی است که پافشاری آیین نامه برای استفاده از پلاستر سیمانی در وجه خارجی دیوارهای پیرامونی، مقاومت بالای آن نسبت به پلاستر گچی در برابر شرایط مخرب محیطی است. از طرفی، نشریه 714 نیز اشاره می‌کند که بهتر است تا ضخامت لایه پلاستر تثبیت کننده نوار والمش در سطح دیوار، بین 15 الی 20 میل‌متر باشد. توجه داشته باشید که نحوه آماده سازی پلاستر سیمانی و گچی و همچنین نحوه عمل آوری یا کیورینگ آن، باید مطابق با دیتاشیت یا دستورالعمل سازنده باشد.

مراحل و نکات اجرای وال مش

در زمان اجرا و پیاده سازی وال مش باید به نکته‌های مهمی توجه شود که از مهم‌ترین نکات اجرای وال پست مش، می‌توان به موارد زیر، اشاره نمود :

• اولین نکته مهم در زمان اجرا الزام جدا کردن دیوار از قاب است. ‏بنابراین باید از مصالح جداکننده با ضخامت از پیش طراحی شده در زیر سقف یا تیر و در مجاورت ستون‌ها، استفاده شود.
• به دلیل این که در درون صفحه آزادی حرکت وجود داشته باشد و دیوار در سمت عمود بر صفحه مهار ‏شود، دیوار و قاب باید با استفاده از نبشی‌های منقطع یا پیوسته با اتصال کشویی به هم متصل شوند. ‏
• در دیوارهای متقاطع، در محل تقاطع دو دیوار باید از نوار وال مش کنج (نوار L شکل)، استفاده شود.
• توجه داشته باشید که ناودانی و یا نبشی‌های کنترل کننده حرکت خارج از صفحه دیوار، به هیچ وجه نباید با دیوار اتصالی داشته باشند.
• برای متصل کردن نبشی به زیر تیرها و یا سقف‌ها و در صورت لزوم در کف، می‌توان از اتصالات جوشی و پیچی نیز استفاده کرد. ‏استفاده از چسب اپوکسی نیز به دلیل سهولت در اجرا و عملکرد عالی، پیشنهاد می‌شود.
• در دیوارهای غیرسازه‌ای دارای باشو، در طرفین بازشو دیوار، باید از نوارهای والمش، استفاده شود.
• نوارهای وال مش فایبرگلاس یا مش فیبر کربن، باید در راستای قائم و در امتداد هم در دو جهته دیوار، اجرا شوند.
• برای ثابت کردن موقت شبکه الیاف روی بلوک‌های دیوار، می‌توانید از میخ یا مقداری گچ استفاده کنید، اما تثبیت نهایی شبکه الیاف در سیستم وال مش، به وسیله نازک ‏کاری به وسیله پلاستر سیمانی یا پلاستر گچی، انجام می‌شود. ‏
• در صورتی که 50 میلی‎متر کفسازی در نظر گرفته شود، نیازی به مهار نوارهای مش فایبرگلاس در کف نیست. در غیر این صورت، باید نوارهای شبکه الیاف در پایین دیوار (در کف)، با استفاده از نبشی یا تسمه‌های فلزی، مهار شود.
• لبه‌های بالایی نوار وال مش، باید بر روی رج نهایی دیوارچینی، برگردانده شود و لبه‌های پایینی آن نیز، باید بر روی کف برگردانده شوند. ‏
• در صورت استفاده از پلاستر سیمانی، باید از مش فایبرگلاس نوع AR، استفاده شود. اما در صورت استفاده از پلاستر گچی، استفاده از توری فایبرگلاس معمولی (نوع E-Glass) ممانعتی ندارد.
• ابعاد چشمه توری یا شبکه فایبرگلاس در سیستم وال‌مش باید حداقل 5 *5 یا 10*10 میلی‌متر باشد.
• در صورت تقویت دیوار با استفاده از مش فایبرگلاس سرتاسری، باید از مش فایبرگلاس با گرماژ حداقل 50 گرم بر سانتی‌متر مربع، استفاده شود. اما در صورت استفاده از مش فایبرگلاس به صورت نواری، حداقل گرماژ شبکه الیاف شیشه باید 100 گرم بر سانتی متر مربع، در نظر گرفته شود. توجه داشته باشید که در وال مش فیبر کربن، اعداد ذکر شده، نصف خواهند بود. یعنی در حالت سرتاسری، گرماژ مش فیبر کربن برای سیستم وال مش باید حداقل 25 گرم بر سانتیمتر مربع باشد و در حالت نواری، به مش فیبر کربن با گرماژ حداقل 50 گرم بر سانتی‌متر مربع، نیاز است.
• در هر حال، تنش تسلیم شبکه الیاف مورد استفاده در سیستم وال مش، نباید از 1000 مگاپاسکال کمتر باشد.

هزینه اجرای وال مش چقدر است؟

هزینه و قیمت اجرای وال مش به جنش شبکه الیاف (فیبر کربن یا فیبر شیشه)، ابعاد چشمه شبکه الیاف، گرماژ شبکه الیاف (نسبت الیاف در واحد سطح)، نوع و ابعاد مصالح جداکننده (یونولیت یا پشم سنگ) و تعداد و ابعاد ناودانی یا نبشی‌های کنترل کننده حرکت خارج از صفحه و هزینه‌های مربوط به نیروی کار، بستگی دارد. اما در هر حال، قیمت مناسب یا بهتر است بگوییم قیمت ارزان متریال تشکیل دهنده سیستم وال‌مش، اجرای ساده و راحت آن و عدم نیاز به ابزار پیچیده و نیروی کار متخصص، سبب شده تا هزینه تمام شده وال پست مش نسبت به هزینه اجرای وال پست‌های فلزی، به شدت کمتر و مناسب‌تر باشد. برای اطلاعات بیشتر از قیمت مش یا توری فایبرگلاس یا فیبر کربن، قیمت پلاستر سیمانی یا گچی، قیمت نبشی یا ناودانی‌های منقطع یا پیوسته گالوانیزه، قیمت مصالح جدا کننده‌ای چون یونولیت یا پشم سنگ و همچنین برای اطلاع از دستمزد اجرای وال مش، می‌توانید با کارشناسان فروش ما در شرکت مقاوم‌سازی تکنوپل، از طریق راه‌های ارتباطی مندرج در صفحه اصلی وب سایت تکنوپل، اقدام نمایید.

مقایسه هزینه اجرای وال مش با وال پست مرسوم؟ ‏

اجرای وال مش را با توجه به مشخصاتی که دارد مقرون به صرفه تر از اجرای وال پست‌های قدیمی می‌دانند. ‏در مقایسه با دیگر کارهایی که در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اجرای انواع وال پست ‏هزینه چندانی ندارد. مهمترین نکته درباره وال پست ها اجرای صحیح آنها است. از آنجا که استفاده از وال ‏پست‌ها موجب حفظ سازه در مقابل زلزله و آسیبپ‌های ناشی از آن می‌شود، قیمت آن هر چقدر که باشد باز ‏هم به صرفه تمام خواهد شد. ‏
مهم‌ترین عامل اثرگذار در تفاوت هزینه اجرای وال مش و وال پست سنتی را می‌توان، نوع اجزای تشکیل دهنده هر کدام دانست. ‏البته قیمت اجرا را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. دستمزد اجرای وال پست سنتی و والمش، بر اساس گام‌های اجرای آنها، تعیین می‌شود. مسلما، مهار دیوارهای غیرسازه‌ای با سیستمی با اجرای آسان‌تر، ارزان‌تر نیز خواهد بود. سیستم وال مش، بر خلاف وال پست‌های سنتی، اتصالات سختی و مراحل اجرای پیچیده را شامل نمی‌شود. از این رو است که انتخاب وال‌مش به جای وال پست‌های سنتی و قدیمی، می‌تواند تا 60 درصد از هزینه‌های مهار دیوارهای غیرساز‌ه‌ای ساختمان را نیز کاهش دهد.

عوامل موثر بر هزینه مهار دیوارهای غیرسازه‌ای

همانطور که در این مقاله مطالعه نمودید، شیوه‌های متنوعی اعم از وال پست‌های سنتی و یا نوین وال پست مش‌ها هستند که می‌توان دیوارهای غیرسازه‌ای را با آنها در برابر نیروهای جانبی مخربی چون باد و زلزله، مهار نمود. بدیهی است که هر کدام از این سیستم‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، ویژگی‌ها و همچنین هزینه‌ اجرای متفاوتی را ارائه می‌کنند. پس، برای آنالیز بهتر و انتخاب بهینه، باید عوامل موثر در هزینه‌های مهار دیوارهای غیر سازه‌ای را بشناسید. از مهمترین این عوامل، می‌توان به موارد زیر اشاره نمود :

• قیمت روز اجزای تشکیل دهنده
• منطقه‌‌ای که ساخت و ساز در آن صورت می‌گیرد
• وسعت و بزرگی پروژه
• تیم اجرایی
• نوع مواد مورد استفاده
• انتخاب شیوه اجرا

جمع بندی

وال‌مش یک روش مهار و تقویت دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر زلزله و آسیب‌های ناشی از آن است. این روش از کامپوزیت‌های سیمانی یا گچی مسلح شده با شبکه الیاف تشکیل شده است. امروزه، وال مش را به عنوان جایگزینی موثر برای روش سنتی وال پست فلزی، معرفی می‌کنند. در فرآیند اجرای والمش، ابتدا نبشی یا ناودانی‌های کنترل کننده حرکت خارج از صفحه دیوار، در زیر سقف یا تیر و در کفی با استفاده از اتصالات جوشی یا پیچی یا با چسب اپوکسی، نصب می‌شوند. سپس دیوارچینی شروع و مصالح جداکننده دیوار از کنار ستون، در جای خود قرار می‌گیرند. همزمان با دیوارچینی، نوارهای وال مش، موقتا در جای خود با استفاده از میخ یا گچ، نگهداشته می‌شوند. با رسیدن به رج نهایی، ادامه نوار وال مش روی دیوار برگردانده شده و مصالح جداکننده دیوار از زیر سقف یا تیر نیز قرار داده می‌شود. سپس با اعمال پلاسترهایی چون سیمان و گچ، مش فایبرگلاس مدفون می‌شود. این روند،در نهایت، منجر بر تشکیل سیستم وال مش خواهد شد. ترکیب عناصر تشیکل دهنده والمش، به دیوار اجازه می‌دهد تا در جای خود در حین ارتعاشات زلزله، بلغزد. به علاوه از آسیب دیدن آن نیز جلوگیری می‌کند. با وال‌مش، دیوار علاوه بر پایداری در برابر زلزله، در برابر ترک‌خوردگی‌های ناشی از جمع شدگی نازک کاری و حتی نشست اولیه ساختمان، مقاوم می‌شود. به علاوه، وجود مش فایبرگلاس در وال مش، به دلیل ویژگی‌های ذانی شبکه الیاف شیشه، دیوار را در برابر رطوبت و شرایط محیطی خشن، مقاوم می‌سازد. سهولت اجرا، کاهش زمان و هزینه، کاهش مصرف فولاد و افزایش مقاومت در برابر ارتعاشات زلزله، سبب شده تا وال پست مش به عنوان جایگزین ویژه برای روش‌های سنتی مهار دیوارهای غیرسازه‌ای مثل وال پست‌های فلزی، معروف شود.