0 تا 100 اجرای وال مش در ساختمان | تنها در پنج مرحله

وال مش چیست و چرا جایگزین وال پست سنتی است؟

قبل از اینکه بخواهیم در مورد مزایای اجرای وال مش نسبت به وال پست‌های فلزی و سنتی صحبت کنیم، باید بدانیم که ‏وال مش چیست؟ در جواب این سوال رایج باید گفت، وال مش نیز همچون دیگر راهکارهای مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، در ‏دسته وال پست‌ها، طبقه بندی می‌شوند. در واقع، وال مش‌ها، سیستم یا راهکاری نوین جهت مهار و تسلیح دیوارهای ‏غیرسازه‌ای در برابر نیروهای جانبی، با استفاده از شبکه الیاف مدفون در یک ماتریس سیمانی یا گچی هستند. طرح ‏سیستم وال مش، از راهکار مقاوم‌سازی ‏FRCM‏ (ماتریس سیمانی تقویت شده با شبکه الیاف)، نشات می‌گیرد. ‏

مقایسه اجزای تشکیل دهنده والمش و وال پست فلزی

وال مش‌، بر خلاف وال پست‌های سنتی که از فولاد ساخته می‌شوند، از ترکیب مش یا توری فایبرگلاس و یا ‏شبکه فیبر کربن، پلاسترهای گچی و سیمانی، مصالح جداکننده و کنترل کننده‌های حرکت خارج از صفحه دیوار (نبشی یا ‏ناودانی گالوانیزه)، تشکیل می‌شوند. مش فایبرگلاس مورد استفاده در وال مش، به عنوان یک نوین وال پست، مقاومت به کشش بسیار بالاتر از فولاد را ‏ارائه می‌کند. ‏جالب است بدانید، در مقابل ظرفیت کششی بالا، شبکه‌ الیاف شیشه، وزنی بسیار سبک‌تر از فولاد دارند. از طرفی، الیاف ‏شیشه نسبت به فولاد، عمر مفید و مقاومت به فرسودگی بسیار بالاتری را ارائه می‌کند. آنها همچون وال پست‌های فلزی، ‏دچار خورده شدگی یا زنگ زدگی، نخواهند شد. ‏

مقایسه اجرا والمش با وال پست سنتی

با این تفاصیل، بدیهی است که مهار دیوارهای غیرسازه‌ای با نوین والمش، مزایای برتری را نسبت به وال پست‌های ‏فلزی، ارائه می‌کنند. حتی از نظر اجرا و ادوات آن، سیستم وال مش نسبت به وال پست‌های سنتی، راحت‌تر، سریع‌تر با ‏ابزاری بسیار ساده و بدون نیاز به مجری متخصص، اجرا خواهد شد. ‏

اما در هر حال، مزایای یک راهکار، زمانی برای کارفرمایان، پیمانکاران و مجریان پروژه‌های ساختمانی ارزش دارد که در مقابل ‏عملکرد، از نظر هزینه طراحی و اجرا نیز، مقرون به صرفه باشد. باید بدانید که هزینه یا قیمت اجرای والمش (Wallmesh)، تقریبا 30 الی 60 درصد از ‏هزینه اجرای وال پست‌های سنتی، کمتر است. از این رو، در حال حاضر در اکثر ساختمان‌ها، این روش جایگزین وال پست ‏های فلزی شده است. ‏

تاییدیه نظام مهندسی در رابطه با والمش

وال مش، مورد تایید نظام مهندسی ساختمان بوده و می‌تواند به راحتی و طبق قوانین مندرج در نشریات و استانداردهای ‏موجود، در انواع ساختمان بتنی، فولادی و مصالح بنایی، اجرا شود. ‏

تمامی مصالح اساسی در اجرای وال مش را بشانسید !!‏

مسلم است که یکی از مهم‌ترین اقداماتی که باید قبل از نصب و اجرا وال مش انجام دهید، تهیه مصالح و مواد اولیه مورد نیاز آن ‏است. وال مش نیز همچون دیگر انواع روش‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، از یکسری اجزای تشکیل دهنده ثابت، ساخته ‏می‌شود که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم. جالب است بدانید، کیفیت و انتخاب صحیح هر یک از این مصالح در نتیجه ‏عملکرد سیستم والمش، بسیار پر اهمیت است. بنابراین، سعی کنید قبل از  خرید وال مش، اجزای تشکیل دهنده آن را بهتر بشناسید ‏و دلیل استفاده از هر عضو و کارایی و کاربرد خاص هر کدام در این سیستم را درک کنید. این، می‌تواند شما را در تهیه ‏مصالح با کیفیت جهت اجرای موثر وال‌مش، یاری نماید. در ادامه، تمامی مصالح اساسی والمش، با جزئیات کامل، ارائه ‏شده‌اند.‏

مش و توری فایبرگلاس

مهم‌ترین جزء و یا بهتر است بگوییم اصلی‌ترین المان به کار رفته در ساختار سیستم نوین والپست مش، توری فایبرگلاس ‏است. توری یا مش فایبرگلاس، ترکیبی از تارها و پودها از رووینگ‌ یا نخ‌های الیاف شیشه و پلیمر یا رزین با الگو ‏شبکه‌ای یا فرم توری شکل است که در اندازه و یا فواصل چشمه و گرماژ (مقدار الیاف در واحد سطح) متفاوت، تولید و عرضه ‏می‌شود. باید بدانید که از دیدگاه منابعی چون آخرین ویرایش پیوست ششم استاندارد 2800 (ویرایش چهارم)، نشریه ‏‏819، نشریه 729 و به خصوص نشریه 714، استفاده از هر نوع مش فایبرگلاس در سیستم وال مش، مجاز نیست. آنها باید ‏از حداقل شرط‌ها یا بهتر است بگوییم محدودیت‌های مکانیکی و فیزیکی ذکر شده در آیین‌نامه‌های مورد تایید نظام ‏مهندسی ساختمان، برخوردار باشند.‏

• محدودیت در جنس شبکه الیاف وال مش : ضوابط و مقررات رایج در آیین نامه‌های والمش‌، از بین تنوع ‏وسیع مش‌های ‏FRP، صراحتا استفاده از مش یا شبکه‌های الیافی از جنس فایبرگلاس و فیبر کربن را برای استفاده در ‏سیستم وال مش، مجاز دانسته‌اند. به علت قیمت مناسب و عملکرد عالی توری فایبرگلاس، استفاده از آن نسبت به ‏مش‌های فیبر کربن که به علت مشخصات مکانیکی برتر، قیمت بالاتری دارد، رایج‌تر است. همچنین، آیین‌نامه ذکر ‏کرده است که باید در محیط‌های قلیایی (ماتریس سیمانی)، حتما از مش فایبرگلاس نوع مقاوم به قلیا (نوع ‏AR‏)، ‏استفاده شود. آیین نامه، استفاده از توری فایبرگلاس نوع معمولی (نوع ‏E-Glass‏) در والمش را تنها در شرایط استفاده از پلاستر ‏گچی، مجاز دانسته است.

• محدودیت در فواصل چشمه شبکه الیاف وال مش : به علاوه، فواصل و اندازه چشمه در شبکه‌های الیاف مورد استفاده در والمش، باید حداقل 5 ‏و حداکثر 10 میلی‌متر، باشد.
• محدودیت در تنش تسلیم و گرماژ شبکه الیاف وال مش : از طرفی، استفاده از شبکه الیاف وال مش با تنش تسلیم کمتر از 1000 مگاپاسکال، ‏مجاز نیست. از آنجایی که در سیستم وال مش، اجرای شبکه الیاف تسلیح کننده دیوارهای غیر سازه‌ای، هم به صورت ‏سرتاسری و هم به صورت نواری، مجاز است، آیین نامه برای هر دو حالت سرتاسری و نواری، محدودیت‌هایی ارائه کرده ‏است. آیین نامه، ملزم دانسته است تا در حالت سرتاسری، مش یا شبکه الیاف شیشه از حداقل گرماژ 50 برخوردار ‏باشد. همچنین، در حالت نواری، استفاده از شبکه الیاف با گرماژ حداقل 100، مجاز شده است. توجه داشته باشید، در ‏صورت استفاده از شبکه الیاف کربن در وال مش، این اعداد به نصف، کاهش خواهند یافت.‏ جالب است بدانید، گرماژ الیاف در شبکه الیاف، در تنش تسلیم آن، مستقیما تاثیر خواهد داشت.

پلاستر وال مش

پلاستر وال مش، پوششی است که در اجرای وال‌مش و برای تثبیت شبکه الیاف بر روی دیوار، مورد استفاده قرار می‎گیرد. ‏در سیستم وال مش، این ترکیب مش فایبرگلاس و پلاستر سیمانی یا گچی است که می‌تواند استحکام یک دیوار غیر ‏سازه‌ای را در برابر نیروهای مخرب جانبی نظیر زلزله، به شدت بالا ببرد. توجه داشته باشید که، بکارگیری پلاستر والمش ‏نیز همچون شبکه الیاف، در سیستم وال‌مش، بسیار حائز اهمیت است. پلاستر وال‌مش یا از جنس پلاستر پایه سیمانی است و ‏یا از جنس پلاستر گچی است. در تصمیم‌گیری بین این دو نوع پلاستر، باید با توجه به محدودیت‌های آیین‌نامه، صورت بگیرد. ‏در ادامه به محدودیت‌های پلاستر والمش، اشاره شده است.‏

• محدودیت در موقعیت استفاده از پلاستر والمش : نشریه 714، اشاره می‌کند که در محیط بیرونی ساختمان (وجه خارجی ‏دیوارهای غیر سازه‌ای)، از ماتریس یا پلاستر سیمانی استفاده شود. پلاستر گچی را، تنها می‌توان در محیط داخلی ساختمان، استفاده ‏نمود. این حساسیت آیین نامه را می‌توان از استعداد بالای پلاستر گچی در جذب رطوبت و آب دانست. پلاسترهای گچی، ‏مناسب برای استفاده در محیط‌های در تماس مستقیم با شرایط آب و هوا نیستند. آن‌ها، در چنین شرایطی، دچار آسیب ‏دیدگی خواهند شد. در مقابل، پلاستر سیمانی برای اجرای وال‌مش، بهترین انتخاب است. چرا که مقاومت بالایی را در ‏شرایط محیطی مختلف، از خود نشان می‌دهد.‏
• محدودیت پلاستر والمش، متناسب با نوع شبکه الیاف ‏: معمولا پلاستر سیمانی برای شرایطی که شبکه الیاف والمش از نوع مش فایبرگلاس ‏AR‏ یا مقاوم به قلیا است، استفاده ‏می‌شود. مش فایبرگلاس مقاوم به قلیا، عمدتا زمانی به عنوان شبکه الیاف والمش، استفاده می‌شود که شرایط محیطی ‏سخت و خشن موجود باشد. مش فایبرگلاس AR، علاوه بر پلاستر سیمانی، با پلاستر گچی نیز سازگار است. اما این، ترکیب مشخصات مکانیکی بالای پلاستر سیمانی و قابلیت‌های شبکه الیاف شیشه مقاوم به ‏قلیا است که می‌تواند عملکرد سیستم وال‌مش در مهار دیوارهای غیر سازه‌ای را تضمین نماید. از طرفی دیگر، در مواقع انتخاب ‏توری فایبرگلاس نوع ‏E-Glass‏ در سیستم والمش، تنها استفاده از پلاستر گچی وال مش مجاز ‏است. عمدتا، در مواقعی با شرایط معمولی و عادی، مثل محیط داخلی ساختمان، استفاده از پلاستر گچی، به ‏عنوان تثبیت کننده انواع شبکه الیاف وال‌مش در سطوح دیوار، رایج است.‏ توری الیاف شیشه نوع E-Glass، تنها با پلاستر گچی سازگار است ودر محیط قلیایی پلاستر یا ماتریس‌های سیمانی، به سرعت خورده می‌شوند.

توجه !! به طور کلی، بهتر است تا از ترکیب پلاستر سیمانی و مش‌های فایبرگلاس نوع ‏AR‏ در سیستم وال مش، استفاده ‏کنید. چرا که هر دو آنها، چه از نظر عملکرد و چه از نظر مشصات مکانیکی و پایداری فیزیکی و عمر مفید، در سطحی ‏بالاتر از پلاستر‌های گچی و توری فایبرگلاس نوع معمولی (‏E-Glass‏)، قرار دارند.‏ بدیهی است که سیستم وال مش متشکل از پلاستر سیمانی و مش فایبرگلاس مقاوم به قلیا، عملکرد برتری را ارائه دهد.

اسپایک وال مش

اسپایک وال مش، به ابزارهای گل میخی شکل گفته می‌شوند که وزن بسیار سبکی دارند. اسپایک والپست مش‌ها، ‏می‌توانند از جنس پلاستیک باشند، اما مقاومت بسیار بالایی دارند. وظیفه اصلی اسپایک وال مش، نصب موقت مش یا ‏توری فایبرگلاس روی سطح دیوار است. اسپایک‌های وال مش معمولا دارای سایز مشخصی هستند و به راحتی روی سطح ‏نصب می‌شوند. نحوه نصب اسپایک وال مش بسیار ساده است. ابتدا لازم است که روی سطح با کمک دریل و بر اساس قطر ‏اسپایک‌ها یک سری سوراخ ایجاد شوند. سپس، همزمان با قرار دادن توری فایبرگلاس، روی سطح شبکه الیاف و در ‏سوراخ‌های حفر شده، نصب می‌شوند. اسپایک وال مش‌ها، عمدتا به وسیله چکش نصب می‌شوند. اسپایک‌های وال ‏مش با ابعاد و قطر مشخص قابل خریداری هستند و تنها در نگهداری موقت شبکه الیاف وال مش قبل از اعمال پلاستر ‏سیمانی یا گچی تثبیت کننده، استفاده می‌شوند. اسپایک‌های پلاستیکی وال مش، جایگزینی مناسب برای میخ و گچ ‏هستند.‏

نبش وال مش

نبشی یا ناودانی‌های گالوانیزه، در سیستم وال مش، به عنوان المان یا عضو کنترل کننده حرکت خارج از صفحه دیوار، به ‏دو صورت منقطع و پیوسته، بنا بر طرح سیستم نوین والپست مش، استفاده می‌شوند. آنها، عمدتا با اتصالات پیجی، ‏اتصالات جوشی و یا به وسیله اتصالات چسبی (چسب اپوکسی)، به زیر تیر یا سقف و در صورت نیاز، در کف ساختمان، ‏نصب می‌شوند. ناودانی و یا نبشی وال مش، از نظر ابعاد و از نظر جنس، محدودیت‌هایی را شامل می‌شوند. در ادامه به ‏محدودیت‌های استفاده از ناودانی و نبشی وال مش، اشاره کرده‌ایم.‏

• محدودیت در ابعاد ناودانی یا نبشی وال مش : المان‌های کنترل کننده حرکت دیوار، باید بتوانند دیوار را به خوبی در بر بگیرند. آیین ‏نامه اشاره می‌کند که اندازه بال نبشی یا ناودانی گالوانیزه در وال مش، باید طوری انتخاب شود که علاوه بر ضخامت مصالح ‏جداکننده، بتواند 3 سانتی‌متر از دیوار را در بر بگیرد. از طرفی، عرض ناودانی و یا در صورت استفاده از نبشی، فواصل آن باید به ‏اندازه ضخامت دیوار به علاوه 10 میلی‌متر از هر طرف، در نظر گرفته شود. طول نبشی یا ناودانی و ضخامت آن نیز، بر اساس طراحی و ‏محاسابات وال مش، تعیین می‌گردد.‏
• محدودیت در جنس ناودانی یا نبشی وال مش : نبشی و یا ناودانی مورد استفاده در سیستم وال مش، باید به صورت سرد نورد ‏یا گرم نورد شده و از نوع فولاد ضد زنگ یا همان فولاد گالوانیزه، به شکل منقطع یا پیوسته باشد. ‏

چسب اپوکسی

چسب اپوکسی در سیستم وال مش، یکی متریال رایج برای اتصال یا نصب نبشی و ناودانی منقطع یا پیوسته، در قاب ساختمان است. اتصالات چسبی در نصب نبشی و ناودانی والمش، همچون اتصالات پیچ و پلاک؛ نیازی به سوراخ کردن بتن ندارد. آنها، به راحتی و با استفاده از ابزاری ساده، به سطح مورد نظر اعمال و در نهایت، اجزای فلزی را با قدرت چسبندگی بسیار بالا، به سطوح مختلف ساختمانی اعم از بتن و فولاد، می‌چسباند.

یونولیت یا پشم سنگ

مطابق با آیین نامه، در وال مش نیز همچون دیگر انواع راهکارهای مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، لازم است تا دیوار، از قاب سازه جدا شود. با جداسازی دیوار از قاب، در حین ارتعاشات و جابه‌جایی‌های ناشی از زلزله، دیوار دیگر نه سختی و نه ضربه‌ای به قاب سازه وارد نمی‌کند. وظیفه جداسازی دیوار از قاب ساختمان، بر عهده مصالح سبک وزن متراکم همچون یونولیت یا پشم سنگ است. آیین نامه، محدودیتی برای انتخاب بین این دو مصالح جدا کننده مطرح نکرده است. تنها محدودیتی در رابطه با ضخامت جداسازها از کنار ستون و زیر سقف یا تیر، ارائه کرده است.

• محدودیت ضخامت مصالح جداکننده دیوار از کنار ستون : آیین نامه، اشاره کرده است که جداسازی دیوار از کنار ستون باید به اندازه 0.01 ارتفاع آزاد دیوار (h) انجام شود. این یعنی، لازم است تا دیواری با ارتفاع آزاد 300 سانتی‌متری، با مصالح جداکننده نظیر یونولیت یا پشم سنگ با ضخامت 3 سانتی‌متر، از مجاورت ستون‌ها، جدا شود.
• محدودیت ضخامت مصالح جداکننده دیوار از زیر سقف یا تیر : آیین‌نامه، لازم دانسته تا دیوار به اندازه 25 میلی‌متر و یا به اندازه حداکثر خیز بلند مدت تیر (δ)، هر کدام که بیشتر است، از زیر سقف یا تیر، جدا شود. 

اجرای وال مش بدون نیاز به اکیپ ماهر و متخصص

تا اینجای مقاله، متوجه شدیم که مهم‌ترین عیب در وال پست فلزی یا همان والپست سنتی، مراحل سخت اجرا و همچنین، نیاز به نیروهای متخصص و ماهر جهت اجرا آن است. بدون نیروی متخصص و مجری ماهر، عملا نمی‌توان مراحل اجرای وال پست را به درستی انجام داد. رعایت ضوابط اجرای وال پست‌های سنتی، به تجربه، تسلط بر ضوابط آیین نامه و تخصص در اجرا نیاز دارد. این سبب شده تا به مرور، روش‌های قدیمی، با راهکارهای نوین مهار دیوارهای غیرسازه‌ای یعنی سیستم وال‌مش، جایگزین شود. اجرای وال مش فایبرگلاس در کنار داشتن مزایای مختلف، نصب ساده‌تری نسبت به دیگر انواع راهکارهای مهار دیوارهای غیرسازه‌ای، ارائه می‌دهد. اجرای وال مش، پیچیدگی وال پست‌های فلزی را ندارد و حتی می‌توان این سیستم را با یک اکیپ نیمه ماهر نیز اجرا کرد. از این رو، هم هزینه‌های دستمزد اجرای والمش کاهش پیدا می‌کند و هم می‌توان، دیوارهای غیر سازه‌ای ساختمان را در کوتاه‌ترین زمان ممکن، اجرا نمود.

مراحل اجرای وال مش چگونه است؟

در اینکه با نصب و اجرای وال مش می‌توان مقاومت دیوارهای غیر سازه ای را افزایش داد، شکی نیست. در کنار این موضوع، اگر نحوه اجرای وال مش به درستی انجام شوند، می‌توانیم شاهد مقاومت بالای دیوار غیر سازه‌ای در برابر نیروهای جانبی زلزله و باد باشیم. در غیر این صورت، عملا اجرای والمش تاثیری روی مقاومت سازه ندارد و حتی می‌تواند یک هزینه اضافه باشد. همانطور که در بخش قبل به آن اشاره کردیم، اجرای وال مش می‌تواند بدون نیاز به نیروی متخصص و ماهر انجام شود. کافیست که مراحل مربوط به اجرای وال مش به صورت اصولی انجام شود تا در نهایت شاهد افزایش استحکام و مقاومت دیوارهای غیر سازه‌ای باشیم. در ادامه شما را با نحوه اجرای وال مش در ساختمان آشنا می‌کنیم.

گام اول در اجرای تخصصی وال مش : دیوارچینی در ساختمان

اولین گام برای اجرای وال مش در ساختمان، دیوار چینی است. دیوار چینی به منظور اجرا وال مش باید به صورت عادی و بدون ‏نیاز به اقدامات خاصی انجام شود. مهم‌ترین مزیت دیوارچینی جهت اجرای وال پست این است که بدون نیاز به وادارهای قائم، تیرک ‏های افقی و میلگرد بستر، اجرا خواهد شد. همچنین، به دلیل اینکه دیوار تحت خمش قائم قرار می‌گیرد، نیازی نیست که در حین ‏دیوارچینی از میلگرد بستر استفاده شود. بنابراین، بسیاری از مراحل مربوط به دیوارچینی به لطف والمش حذف می‌شوند. ‏پس به نسبت والپست‌های سنتی، سرعت دیوارچینی نیز بالاتر می‌رود‎.‎

برای دیوارچینی جهت اجرا وال مش، نیاز به ایجاد محدودیت در طول دیوار نیست. می‌توان بدون اینکه محدودیت خاصی برای ‏طول دیوارها قائل شد، آن را اجرا کرد. البته اتصال لبه قائم دیوارها به ستون‌ها و اتصال دیوار به زیر سقف یا تیر، نباید محدودیتی ‏برای جابجایی نسبی دیوار به وجود آورد. بدین منظور، می‌بایست برای جداسازی دیوار از قاب، از فوم تراکم پذیر مثل یونولیت یا ‏پشم سنگ، در حین دیوارچینی، استفاده کرد‎.‎

توجه !! نکته حائز اهمیتی که در اجرای وال مش وجود دارد، نوع دیوارچینی آن است. وال مش، می‌تواند روی انواع دیوارها مانند دیوارهای بلوک ‏سفالی، بلوک سیمانی، بلوک هبلکس، بلوک لیکا و آجری اجرا شود. بنابراین، امکان استفاده از وال مش در هر نوع دیوار، وجود دارد‎.‎

توجه !! برای اجرای وال پست فلزی، ابتدا نیاز است که وادارهای فلزی وال پست سنتی اجرا شود و پس از آن مراحل دیوارچینی آغاز شوند. اما به ‏منظور اجرا وال مش، نیازی به اجرای وال پست نبوده و در وهله اول دیوار چینی انجام می‌شود. بنابراین، حتی برای ساختمان‌هایی که مراحل ‏ساخت آن‌ها انجام شده است، می‌توان مراحل مربوط به اجرا وال مش را انجام داد‎.‎

گام دوم در اجرای تخصصی وال مش : اجرای اندود زیرین (لایه اول پلاستر) بر روی دیوار

در مرحله دوم برای اجرای وال مش، لازم است که یک لایه پلاستر گچی یا سیمانی، به صورت دستی و یا با استفاده از گان پاشش، اجرا شود. این مرحله، پس از اینکه دیوارچینی به صورت کامل انجام شد، صورت می‌گیرد. برای انجام آن لازم است که ابتدا نوع پلاستر انتخاب شود. امکان نصب و اجرای وال مش هم با پلاستر گچی هم با پلاستر سیمانی وجود دارد. در صورتی که مش فایبرگلاس از نوع مقاوم به قلیا است، باید از پلاستر سیمانی استفاده کرد. اما اگر توری فایبرگلاس وال مش از نوع E-glass باشد، می‌بایست از پلاستر گچی استفاده کرد. اعمال اولین لایه پلاستر، به منظور نصب موقت شبکه الیاف و جهت ارتقا چسبندگی مش به سطح دیوار، صورت می‌گیرد. در نظر داشته باشید که این مرحله حتما باید قبل از نصب مش فایبرگلاس روی دیوار انجام شود. در غیر این صورت، عملا مجاز به نصب توری فایبرگلاس روی دیوار نخواهید بود.

گام سوم اجرای تخصصی وال مش : نصب شبکه الیاف بر روی دیوار با اسپایک وال پست

سومین مرحله برای نصب و اجرای وال مش، نصب توری فایبرگلاس بر روی دیوار است. قبل از نصب مش فایبرگلاس، باید عرض آن طبق طراحی، به طور دقیق مشخص شده باشد. مش فایبرگلاس، باید به صورت قائم و در راستای عمود بر محور طولی، در دو جهت دیوار و در امتداد هم، نصب شود. اگرچه پلاستر زده شده قبل از نصب مش فایبرگلاس، تا حدی روی مهار کردن توری‌ها موثر است. اما باید از یک روش دیگر برای مهار کردن آن‌ها نیز استفاده کرد. برای مهار توری فایبرگلاس در سطح دیوار، پیشنهاد می‌شود تا از اسپایک‌های والپست مش استفاده نمایید. این اسپایک‌ها به شکل یک پیچ پلاستیکی هستند که با دریل در محل مورد نظر نصب می‌شوند و می‌توانند توری فایبرگلاس را مهار کنند. این به چسبندگی هرچه بهتر شبکه الیاف به سطح دیوار، کمک خواهد کرد.

گام چهارم در اجرای تخصصی وال مش : اجرای اندود رویین (لایه دوم پلاستر) بر روی دیوار

پس از اینکه نوارهای توری فایبرگلاس (نوار وامش)، به درستی در محل مورد نظر نصب و مهار شدند، نوبت به اجرای اندود رویین ‏می‌رسد. منظور از اندود رویین، دومین لایه پلاستر سیمانی یا گچی است که به منظور تثبیت مش فایبرگلاس بر روی سطح دیوار، بر ‏روی آن اجرا می‌شود. قبل از اعمال لایه دوم پلاستر سیمانی یا گچی، باید باری دیگر، از جانمایی دقیق مش فایبرگلاس و تطابق آن با ‏نقشه والمش، اطمینان حاصل کنید. چرا که با زدن لایه نهایی پلاستر بر روی مش فایبرگلاس، امکان جابجایی و یا تغییر جایگاه مش، ‏وجود نخواهد داشت. توجه داشته باشید که اجرای لایه دوم پلاستر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. چون باعث تثبیت توری ‏مش فایبرگلاس بر روی سطح دیوار خواهد شد‎.‎ توجه داشته باشید که جنس لایه دوم یا بهتر است بگوییم جنس نازک‌کاری نهایی، باید با جنس لایه پلاستر اولیه، یکسان باشد.

گام پنجم در اجرای تخصصی وال مش : نصب نبشی و یا ناودانی با چسب اپوکسی

گام آخر در مراحل نصب و یا اجرا وال مش، نصب کنترل کننده‌های حرکت خارج از صفحه دیوار است. در این مرحله نهایی از اجرای وال مش، ‏ناودانی و یا نبشی‌های گالوانیزه در قسمت بالایی و پایینی دیوار، یعنی در زیر تیر یا سقف و روی کف، نصب می‌گردند. بدین منظور ‏نبشی و ناودانی‌ها بر اساس نقشه راهنما، در فواصل مشخص، در جای خود با استفاده از اتصالات پیچ و پلاک، اتصالات جوشی و یا با ‏استفاده از چسب اپوکسی، نصب می‌شوند. توجه داشته باشید که ناودانی یا نبشی‌های کنترل کننده حرکت خارج از صفحه دیوار، ‏نباید به هیچ عنوان و به هیچ روشی به دیوار متصل شوند. آن‌ها، تنها به منظور کنترل حرکت دیوار در حین ارتعاشات زلزله، ‏استفاده می‌شوند.‏

مهمترین تفاوت‌های اجرا وال مش با وال پست فلزی کدام است؟

مهم‌ترین فاکتور برای اجرای مصالح ساختمانی جهت جلوگیری از صدمات زلزله، استفاده از مصالح سبک است. توری فایبرگلاس که برای وال مش مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند با وزن سبک خودش کارایی فوق العاده‌ای در ساختمان داشته باشد. این مهم‌ترین مزیت استفاده از وال‌ پست‌های مش الیافی (وال مش) نسبت به وال پست های فلزی است. یکی از مهم‌ترین مزایای اجرا وال مش نسبت به وال پست‌های فلزی، مقاومت بالایی است که در ساختمان‌ها ایجاد می‌کنند. از دیگر تفاوت‌های وال مش و وال پست فلزی، می‌توان به موارد زیر نیز اشاره نمود :

• حذف میلگرد بستر و وادارهای قائم و افقی در ساختمان
• کاهش هزینه اجرای وال پست در ساختمان
• کاهش زمان اجرای وال پست در ساختمان
• امکان اجرای وال مش در ساختمان های بدون وال پست

آیا امکان اجرا وال مش در سوله نیز وجود دارد؟

بله، سیستم وال مش با هدف انتقال نیروی باد و زلزله از دیوارهای غیر سازه‌ای به سازه‌ سوله ها اجرا می‌شوند و این سازه‌ها را نیز همچون دیگر انواع ساختمان‌ها، در برابر نیرهای جانبی مخرب، به خصوص زلزله، مهار کنند. همانطور که می‌توان به جای وال پست های فلزی، از نوین والمش برای مهار ساختمان‌ها استفاده کرد، این امکان وجود دارد تا از وال مش نیز برای مهار و تامین پایداری سوله‌ها در برابر وزش شدید باد و یا نیروی قوی زلزله، استفاده نمود.

هزینه اجرای وال مش چقدر است؟

هزینه و قیمت اجرای وال مش تحت تاثیر عوامل بسیار متنوعی است که از جمله آن‌ها، می‌توان به متراژ دیوارها، قیمت توری فایبرگلاس و حجم کار اشاره کرد. هر چقدر حجم کار برای اجرا بیشتر باشد، مسلم است که کل هزینه پروژه اجرای وال مش نیز افزایش پیدا می‌کند. بهترین راه برای اطلاع از هزینه اجرای والمش، کمک گرفتن از شرکت‌های ارائه دهنده این خدمات است. شرکت مقاوم سازی تکنوپل به عنوان مجموعه پیشرو در حوزه سیستم وال مش و دیگر انواع راهکارهای مقاوم‌سازی، با دریافت اطلاعات از پروژه، هزینه اجرای وال مش نیز به شما اعلام خواهد کرد. پس، برای ارتباط با کارشناسان ما و دریافت مشاوره از آنها، می‌توانید از طریق راه‌های ارتباطی مندرج در صفحه تماس با ما وب سایت رسمی تکنوپل، اقدام نمایید.

جمع بندی

وال مش بر خلاف وال پست‌های سنتی که از فولاد ساخته می‌شوند، از متریال نوین سبک وزن و  در عین حال قوی‌تر از فولاد یعنی توری‌ یا شبکه‌هایی از جنس الیاف شیشه و یا الیاف کربن، ساخته می‌شوند. آنها نسبت به روش‌های قدیمی برای مهار دیوارهای غیر سازه‌ای، نسبت به والپست‌های فلزی، می‌توانند مقاومت دیوارهای غیر سازه‌ای را در برابر نیروهای جانبی، چندین برابر کنند. نصب سریع و راحت و مقرون به صرفه بودن، از جمله مزایای اجرای وال مش در دیوارها محسوب می‌شوند. البته لازم است که مراحل اجرای وال مش به درستی انجام شود تا بتوانیم شاهد حداکثر مقاومت در هنگام استفاده از این نوع وال پست باشیم.